Over mensen die willen dromen, betekenis geven, zin ontdekken

Het einde van het jaar dendert dichterbij en de laatste loodjes wegen zwaar. Net daarom kan iets inspirerend lezen nu heel erg goed doen. Het interview met Bas Heijne in De Morgen dit weekend brengt heel wat vraagstukken van de laatste weken samen in een helder geheel. Heijne geeft een belangrijk inzicht mee: de menselijk nood aan verhalen, die zowel tot het mooiste als het hardste blijkt te kunnen leiden. Verhalen die verbinden en verhalen die verdelen.

Enkele dagen eerder schreef Heijne op zijn eigen blog een post die verwijst naar een verhaal dat ons de laatste dagen allemaal bezig hield: dat van de laatste reis van Nelson Mandela. Wat hij schrijft, vind voor een deel een echo in een sterke opinie van Naima  Charkaoui, directeur van het Minderhedenforum. Haar bedenkingen bij de aanwezigheid van een aantal Belgisch  politici bij de uitvaart van Nelson Mandela waren meer dan passend en terecht. De tijd, energie en middelen die ze in de reis naar Johannesburg investeerden hadden meer effect gehad wanneer ze zouden zijn aangewend om gerelateerde  vraagstukken op het thuisfront aan te pakken. Tegen discriminatie en uitsluiting kan je immers niet maar 'een beetje' zijn, kan je niet 'daar' wel en hier niet ageren. Mandela eer bewijzen kan niet genoeg gebeuren, maar je moet het wel oprecht en authentiek doen. Dat doe je door zijn gedachtegoed en strijd ook dicht bij huis waar te maken, door consistent te zijn in je verontwaardiging. Door toe te geven dat vandaag nog te veel jonge mensen in hun dromen en zin beknot worden.